عبدالغفار ناصریعبدالغفار ناصری، از علما، مدرسان و امامان جماعت مبارز اهل سنت عراق در قرن چهاردهم هجری می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیوی در ۱۳۱۳ ق / ۱۸۹۵ در تکریت به دنیا آمد. ۲ - تحصیلاتقرآن کریم را در نوجوانی فراگرفت و پس از طی دوره ابتدایی به مدرسه دینی سامرا رفت. در آنجا علوم دینی را نزد استادانی چون عباس قصاب و شیخ عبدالوهاب بدری آموخت. در ۱۹۱۳ عازم بغداد شد و به مدرسه امام اعظم رفت. ۳ - فعالیت‌های اجتماعی سیاسیپس از گذشت یک سال و با شروع جنگ جهانی اول در لشکر عثمانی در جنگ «کوت» شرکت کرد. هنگامیکه عراق توسط انگلیسی‌ها اشغال شد وی به زادگاهش بازگشت و علوم دینی و عربی را از علمای نامدار تکریت چون داوود بن سلمان ناصری و شیخ عبدالکریم حمادی دبان فراگرفت. ناصری در انقلاب ۱۹۲۰ عراق شرکت کرد و پس از شکست آن به مصر رفت و سه سال در الازهر درس خواند. هنگامیکه انقلاب فلسطین آغاز شد به آنجا عزیمت کرد و به مبارزه برخاست اما به دلیل عدم موفقیت انقلاب به یافا ـ شهری در فلسطین‌ـ رفت و به معلمیپرداخت و بعداز آن در طائف کار تعلیم را ادامه داد. دو سال بعد به تکریت بازگشت و در ۱۹۳۳ امام جماعت مسجد سطانی گردید. سپس امام مسجد ملاخطاب اعظمیه بغداد شد و در نهایت در ۱۳۸۳ ق. ۱۹۶۴ بازنشسته شد. ۴ - وفاتناصری در ۱۳۹۹ / ۱۹۷۹ در بغداد درگذشت و در تکریت دفن شد. [۱]
الزركلي، خير الدين، تتمه الاعلام، ج۱، ص۳۰۵.
۵ - پانویس
۶ - منبعدانشنامههای انقلاب اسلامیو تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «عبدالغفار ناصری». |